Hay que quemar a un hombre
| Un uomo da bruciare | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Título | Hay que quemar a un hombre | ||||
| Ficha técnica | |||||
| Dirección | |||||
| Producción |
Henryk Chroscicki Giuliani G. De Negri | ||||
| Guion |
Paolo y Vittorio Taviani Valentino Orsini | ||||
| Música | Gianfranco Intra | ||||
| Fotografía | Antonio Secchi | ||||
| Montaje | Lionello Massobrio | ||||
| Vestuario | Lina Nerli Taviani | ||||
| Protagonistas |
Gian Maria Volonté Didi Perego Spiros Focás | ||||
| Ver todos los créditos (IMDb) | |||||
| Datos y cifras | |||||
| País |
| ||||
| Año | 1962 | ||||
| Género | Drama | ||||
| Duración | 92 minutos | ||||
| Idioma(s) | Italiano | ||||
| Compañías | |||||
| Distribución | Warner Bros. Pictures | ||||
| Películas de los Hermanos Taviani | |||||
| |||||
| Ficha en IMDb Ficha en FilmAffinity | |||||
Hay que quemar a un hombre (en italiano, Un uomo da bruciare) es una película dramática italiana de 1962 dirigida por los Hermanos Taviani y Valentino Orsini.[1]
Argumento
El activista político Salvatore regresa a su Sicilia natal y crea problemas entre los campesinos, instándolos a enfrentarse a la mafia y exigir el derecho a arar sus propios campos. Los campesinos se niegan a ayudarlo y la mafia marca a Salvatore como un alborotador.
Reparto
- Gian Maria Volonté: Salvatore
- Didi Perego: Barbara
- Spiros Focás: Jachino
- Turi Ferro: Don Vincenzo
- Marina Malfatti: Wilma
- Marcella Rovena
Premios y distinciones
| Año | Categoría | Resultado |
|---|---|---|
| 1962[2] | Premio New Cinema - Mejor película | Ganador |
| Premio Cinema 60 | Ganador | |
| Premio Pasinetti | Ganador |
Referencias
- ↑ Peter E. Bondanella (1990). Continuum International Publishing Group, 2009, ed. A history of Italian cinema.
- ↑ «Venice Film Festival 1963 Awards». imdb.com. Consultado el 5 de mayo de 2021.